Odwiert jak żyła złota

 

Ziemia kłodzka usłana jest kilkoma pasmami górskimi. Każde z nich ma inną budowę geologiczną wynikającą z jej pochodzenia. Stąd np. Góry Złote, Masyw Śnieżnika czy Góry Bystrzyckie inaczej prezentują się nie tylko na zewnątrz, ale również w środku. Pod nimi kryje się wiele kopalin, po które w jednym miejscu da się sięgnąć płycej, ale w innym zdecydowanie głębiej. Tak na przykład jest z wodami geotermalnymi czy mineralnymi. Wydawać by się mogło, że pod takim obszarem, jak ziemia kłodzka, powinny one być jednakowe, tzn. o zbliżonym składzie chemicznym czy temperaturze. Okazuje się, że takie wnioskowanie obarczone jest ogromną dozą zafałszowania.

- W Lądku-Zdroju nie ma szczawów, ale mamy wody radoczynne, fluorkowo-siarczkowe, charakterystyczne dla terenów typowo powulkanicznych. A takim są Góry Złote - zauważa burmistrz Roman Kaczmarczyk. - Wypływają od tysięcy lat, niektóre z odpowiednio wysoką temperaturą. To ona podsunęła myśl, że pod nami, na określonej głębokości mamy do czynienia z energią cieplną. Była podbudowana faktem, iż w wykonanych odwiertach do 700 metrów woda lecznicza dochodzi do 44,3 st. C.

Skoro tak, to uznano, że schodząc jeszcze niżej bez wątpienia uzyska się powyżej 70 st. C, czyli kopalinę dającą się wykorzystać na potrzeby komunalne i rekreacyjne. Rozpoczęto proces projektowy, który zaowocował uzyskaniem przez gminę z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej wielomilionowej dotacji na prowadzeniem prac poszukiwawczych. Ruszyły one we wrześniu br. na pograniczu Lądka-Zdroju oraz Lutyni i są przewidziane na 3 - 5 miesięcy, najdalej pół roku.

- Wszystko zależy od szybkości pokonania tzw. stref trudnych przy zastosowaniu najbardziej zaawansowanej technologii światowej - wyjaśnia R. Kaczmarczyk. - Jak na razie odnotowujemy postęp odwiertu rzędu 1 - 3 m/godz. Ale spodziewamy się, że po dojściu na głębokość około 2,2 km przyjdzie zmierzyć się z gnejsami. Ich przebicie pozwoli dotrzeć do kolejnej warstwy, mogącej mieć temperaturę nawet do 90 st. C.

W miejscu, gdzie zdecydowano się prowadzić odwiert, na głębokości ponad 2,5 km ma występować szczelina. Tak wynika z badań naukowych. Ciśnienie w niej panujące powinno wynosić blisko 120 atmosfer, co jest istotne dla pozyskiwania ciepła. I to nawet w sytuacji, gdy nie stwierdzi się występowania wody geotermalnej. Kolejny projekt - najwyżej oceniony w Polsce - zakłada bowiem w takiej sytuacji wprowadzenie w głąb ziemi specjalnego wymiennika, za którego pośrednictwem sięgnie się po tą wysoką temperaturę. Jej nośnikiem może być np. woda płynąca z gór, skierowana przez odwiert do wskazanych celów.

Nad lądeckim odwiertem, który jest przedsięwzięciem polsko-norwesko-islandzkim, sprawują: Polska Akademia Nauk, Polskie Stowarzyszenie Geotermiczne, Politechnika Wrocławska, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie i Uniwersytet Geotermalny w Reykjaviku. To oznacza, że w pogłębianej codziennie dziurze w ziemi skupiona jest najlepsza aktualnie myśl geotermalna i technologia z nią związana. Jeśli wszystko razem wzięte wypali, to przed miejscowością uzdrowiskową szerzej otworzą się ekologiczne wrota, bo ciepło spod ziemi trafi do sieci wodociągowej i centralnego ogrzewania, zamykając paleniska domowe, spowoduje uruchomienie balneologicznego SPA.
 

- A tak w ogóle to przywróci najlepsze czasy z historii Lądka-Zdroju, kiedy to do niego w XIX wieku przyjeżdżała cała Europa po nauki, jak robi się kurort - przypomina burmistrz. - Tyle że teraz będziemy musieli zadbać, aby to była wysokospecjalistyczna geotermia i balneologia, która uchroni kurort przed... zadeptaniem. Osobiście wierzę, że z czasem tak właśnie się stanie, a odwiert okaże się taką lądecką żyłą złota...